Orjinal Adı: Crewel
Goodreads Puanı: 3,78
Sayfa Sayısı: 348
Yayın Yılı: 2013
Yayıncı: DEX
"Yaratıcı Dünya" serisinin ilk kitabı olan Yaratıcı, okuduğum diğer fantastik kitaplardan çok farklı. Kitap tarzı olarak ise bir YA (Young Adult, Genç Yetişkin).
Yorumum:
Bir dünya düşünün. Bazı kızların özel yetenekle doğup; Yaratıcı olanların (ki bu çok ender bir yetenek) evrendeki hammaddeyi alıp onu işleyerek iplik haline getirdiğini, Dokumacı olanların ise bu iplikleri işleyip, halı gibi dokuyarak; evleri, sokakları, yemekleri, gölleri oluşturduklarını hayal edin. Her insanın da ipliklerden meydana geldiğini ve bir dokumacının, dokumadan ipliğinizi çektiği zaman yok olduğunuzu düşünün. İşte bu Adelice'in dünyası.
Arras denilen bu dünya, Lonca denilen bir grup yüksek mevkideki erkekler tarafından yönetilmektedir. Arras'ta kadınların siyasi hakları yok. Lonca örgütü 16 yaşına gelen kızları bir takım testlere tabi tutup, dokuma yeteneği olanları eğitmek üzere Sürgün Kuleleri denilen yere götürmektedir. Lonca'nın çok sıkı kanunları vardır. Herkese belirli miktar yemek, kişi sayısına göre ev, loncanın seçtiği mesleklerde çalışma gibi komünist bir yaşam şekli vardır. Ayrıca kızlar için; makyaj yapmama, saflığını koruma gibi kurallar vardır. Dokumacılar ise süslü elbiseler giyen, partilere katılan, çok güzel kızlardır ve sürgün kulelerinde lüks içinde yaşamaktadırlar. Bu yüzden çoğu kızın hayali bir Dokumacı olmak.
Ama, Lonca sanıldığı gibi adalet sağlayan değil, herşeyi örtbas eden bir yönetim kurulu. Bunun farkında olan Adelice'in ailesi, kızlarının olağanüstü yeteneklerini örtbas edip, onu Lonca'dan saklayıp, dokumacı olmasını engellemek için küçüklüğünden beri kızlarını beceriksiz olması için eğitmektedirler. Ama, Adelice testte yaptığı bir hata sonucu yeteneğini ortaya çıkarır.
Lonca da onu Dokumacı olarak seçer. Gece Lonca ekibinin görevlendirdiği kişiler Adelice'i almaya geldiklerin de ailesi Adelice'i saklamaya, kaçırmaya çalışır. Ama yakalanınca Adelice hain kabul edilir. Sürgün Kulesine seçilse de bir kere hain ilan edildiği için düşmanları çok olur. Başka dokumacılar Adelice'in yarısı kadar suç işleleseler öldürmek için dokumadan söküp atarlerken, Adelice'in ilginç yeteneği onu sağ tutan tek şeydir. Nedir bu yeteneği diye sorarsanız, Adelice diğer dokumacıların aksine dıkuma yapmak için bir tezgaha ihtiyaç duymamaktadır.
Adelice'e yapılan şeyler, çektiği sıkıntılar, güçlü düşmanlar falan kitap iyiydi. Ama kitap, konu olarak bayağı güçlü olmasına rağmen, eksiklikler vardı. Karakterlere de pek ısınamadım. Ve yazar bazı yerlerde resmen saçmalamıştı. Bu tezgah olayını çok karıştırmış. Hayal edemedim, saçma geldi. Deyin ki vampirler, kurtadamlar çok mu gerçekçi? Hayır gerçekçi değil ama olayların işleyişinde gerçeklik payı var. Bu kitapta bazı şeyler çok ütopik kalmış. Kitaba adapte olabildiğimde yarısını bitirmiştim. Ve kitabın başları bana acayip derece de Açlık Oyunları'nı hatırlattı. Yani kötü işleyen bir düzen ve düzene karşı tek başına bir kız..
Ama şu da var; yazar farklı, özgün birşey denemiş. O yüzden tebrik etmek lazım. Ayrıca bu bir başlangıç kitabı olduğu için kitap, olaydan çok dokuma ve düzen üzerineydi. Zaten kitap heyecanlı bir yerde bitti. Yani devamı çıkarsa mutlaka okuyacağım. Vampirlerden gına geldi diyosanız ve çok romantizm aramıyorsanız başlayabilirsiniz. Kitapta romantizim de bayağı arka planda. O da ayrı bir konu. Kitabın okunabilirliği yüksek yani sayfalar hızlı ilerliyor. Merak eden okusun benden bu kadar :)
Ama, Lonca sanıldığı gibi adalet sağlayan değil, herşeyi örtbas eden bir yönetim kurulu. Bunun farkında olan Adelice'in ailesi, kızlarının olağanüstü yeteneklerini örtbas edip, onu Lonca'dan saklayıp, dokumacı olmasını engellemek için küçüklüğünden beri kızlarını beceriksiz olması için eğitmektedirler. Ama, Adelice testte yaptığı bir hata sonucu yeteneğini ortaya çıkarır.
Lonca da onu Dokumacı olarak seçer. Gece Lonca ekibinin görevlendirdiği kişiler Adelice'i almaya geldiklerin de ailesi Adelice'i saklamaya, kaçırmaya çalışır. Ama yakalanınca Adelice hain kabul edilir. Sürgün Kulesine seçilse de bir kere hain ilan edildiği için düşmanları çok olur. Başka dokumacılar Adelice'in yarısı kadar suç işleleseler öldürmek için dokumadan söküp atarlerken, Adelice'in ilginç yeteneği onu sağ tutan tek şeydir. Nedir bu yeteneği diye sorarsanız, Adelice diğer dokumacıların aksine dıkuma yapmak için bir tezgaha ihtiyaç duymamaktadır.
Adelice'e yapılan şeyler, çektiği sıkıntılar, güçlü düşmanlar falan kitap iyiydi. Ama kitap, konu olarak bayağı güçlü olmasına rağmen, eksiklikler vardı. Karakterlere de pek ısınamadım. Ve yazar bazı yerlerde resmen saçmalamıştı. Bu tezgah olayını çok karıştırmış. Hayal edemedim, saçma geldi. Deyin ki vampirler, kurtadamlar çok mu gerçekçi? Hayır gerçekçi değil ama olayların işleyişinde gerçeklik payı var. Bu kitapta bazı şeyler çok ütopik kalmış. Kitaba adapte olabildiğimde yarısını bitirmiştim. Ve kitabın başları bana acayip derece de Açlık Oyunları'nı hatırlattı. Yani kötü işleyen bir düzen ve düzene karşı tek başına bir kız..
Ama şu da var; yazar farklı, özgün birşey denemiş. O yüzden tebrik etmek lazım. Ayrıca bu bir başlangıç kitabı olduğu için kitap, olaydan çok dokuma ve düzen üzerineydi. Zaten kitap heyecanlı bir yerde bitti. Yani devamı çıkarsa mutlaka okuyacağım. Vampirlerden gına geldi diyosanız ve çok romantizm aramıyorsanız başlayabilirsiniz. Kitapta romantizim de bayağı arka planda. O da ayrı bir konu. Kitabın okunabilirliği yüksek yani sayfalar hızlı ilerliyor. Merak eden okusun benden bu kadar :)
Değerlendirmem:
Kitabın Tanıtım Videoları:
Şarkı güzel olmuş çok beğendim :)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder